Ruim anderhalf voetbalveld groot, bijna 100 kassa’s en 125
paskamers. Voor sommige een walhalla, voor anderen een regelrechte ramp. Zeven
verdiepingen. Dames-, heren- en kinderkleding, accessoires, bad-, sport- en
nachtkleding en dan ook nog een home
afdeling. Hoewel het aanbod voor het hele gezin is, lopen er toch voornamelijk
jonge meiden rond. Het zou dus moeten lukken om hier het perfecte jurkje of
bloesje te vinden. Dat ene shirtje of rokje dat nog ontbreekt in je kledingkast.
Dat ene tasje of truitje waar je gelukkig van wordt. Maar Primark maakt het
heel makkelijk, want je hoeft niet te kiezen. De kleding kost namelijk niets,
nou ja, bijna niets. Je kan dus alles kopen wat je leuk vindt en waar je nog
gelukkiger van gaat worden. Primark denkt echt aan alles, want ergens
halverwege al die verdiepingen, ik weet niet meer precies welke, kan je even
bijkomen op relaxplekken. Daar kan je zowel jezelf als je telefoon weer even
opladen voordat je verder shopt.
Bij de ingang liggen tassen waar je je buit in kan
verzamelen. Deze zijn verraderlijk groot zodat je op weg naar een van de vele
kassa’s, behalve de bloes en de jurk toch ook nog maar die panty’s, de
fluorkleurige sportbra, dat ene truitje en dat schattige nachthemd in het
voorbijgaan erin stopt. En die broek, want ja, waar vind je nu een broek voor
die prijs?
Uiteindelijk koop je een hele tas vol en je rekent een
bedrag af waar je in menig andere winkel nog niet eens een broekspijp voor
koopt. Heerlijk, allemaal nieuwe spullen. Een geluksgevoel neemt van je
meester, want ondanks dat je veel hebt gekocht, heb je niet veel uitgegeven.
Hoe fijn is dat!
En dan kom je thuis (nadat je natuurlijk nog even verder
bent gaan shoppen want even verderop is Forever21 (ter grote van een
voetbalveld, 5 verdiepingen), Pull and Bear, Urban Outfitters, Weekday (samen
goed voor een klein voetbalveld) en H&M (nog eens een heel voetbalveld
verdeeld over 6 verdiepingen). Je kan daarna teruglopen via de Kalverstraat.
Maar ik betwijfel of je dan nog de moed hebt om Topshop, Mango, Zara en al die
anderen te lijf te gaan).
De kans bestaat dat- de hele buit eenmaal thuis uitgepakt- je
nieuwe perfecte bloesje toch een beetje tegenvalt. Misschien heeft je beste
vriendin toevallig net dezelfde gekocht of is de kleur, print en pasvorm al na
een paar weken niet meer ‘in’. Of wie weet heeft de wasmachine iets te goed
zijn werk gedaan met alle gevolgen van dien. Teleurstelling alom. Allemaal heel
vervelend en heel begrijpelijk. Maar dat is helemaal niet erg, want na een paar
weken is de collectie in de winkel gevuld met de nieuwe hype en kan je weer
heel goedkoop je slag slaan. Want kopen maakt zo ontzettend gelukkig, toch?
Hoe het precies zit met prijs/ kwaliteitverhouding, daar komen
we nooit helemaal achter. De ‘schone kleren’ discussie blijft een moeizame,
maar toch zeker de moeite waard om te blijven volgen. Want is het allemaal
verantwoord, kleding voor een paar euro? Hoe kan dat?
Want, ook de fans moeten toch diep in hun hart voelen dat het
niet kan kloppen. Een bloes voor € 9,- of een jurkje voor € 12,-. Ik snap best
dat niet iedereen € 100,- of zelfs meer voor een broek kan en wil betalen. De
paar merken die beloven dat ze verantwoord produceren zijn duur.
En toch, het voelt niet goed. Die wegwerpmaatschappij
verdient ook geen schoonheidsprijs.
Wat zou er gebeuren als we allemaal iets meer voor dat ene
jurkje gaan betalen? Wetende dat de mensen in de fabrieken aan de andere kant
van de wereld er iets langer over mogen doen, een betere werkomgeving hebben,
iets betere kwaliteit stof kunnen gebruiken en ook aan het eind van de maand
een reëler salaris mogen ontvangen. En dat wij iets bewustere keuzes maken
zodat we langer genieten van onze kleding? Het lijkt zo simpel.
Dat we goedkoop vervangen voor goede-koop. Dat lijkt mij
Prima(rk)….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten