15 november 2017

Le troisième jour à Paris

Le troisième jour à Paris zijn we rustig begonnen. We liepen nadat we een beetje hadden uitgeslapen naar Frenchie To Go voor een ontbijtje. Een leuk tentje waar jong en hip Parijs verzamelt voor een petit dejeuner of een café. In het oude pandje is slim gebruik gemaakt van de authentieke elementen gemixt met een beetje humor in de decoratie. Een paar jonge enthousiaste kerels die duidelijk plezier hadden in hun werk maakten met liefde voor manlief de Franse versie van een English breakfast. Gebakken eieren met spek. Ikzelf ging voor yoghurt met granola en veel ander gezonds en verantwoords. Tja, verschil mot er wezen…
Met een goed gevuld maagje togen opnieuw naar Le Marais, waar we het Musée Picasso bezochten. We waren goed voorbereid want we hadden die ochtend op internet een dagkaart gekocht om lange rijen en teleurstelling te voorkomen. Het bleek niet nodig, want het was lekker rustig. We verdiepten ons in het kleurrijke leven van Pablo. Letterlijk en figuurlijk was zijn leven kleurrijk. Maar er waren ook bijzondere schetsen, die eigenlijk veel subtieler en daarom misschien wel spannender zijn dan zijn uitbundige schilderijen. Centraal stond het jaartal 1932, een mooi overzicht hoeveel hij heeft geproduceerd in een jaar. Maar ook een deel vaste collectie en objecten die hij verzamelde waar hij inspiratie vandaan haalde. Zijn fameuze uitspraak ‘Dans chaque enfant il y a un artiste. Le problème est de savoir comment rester un artiste en grandissant’ oftewel Ieder kind is een kunstenaar. De moeilijkheid is er een te blijven als je groot wordt’, doet je heel anders naar zijn schilderijen kijken. Het is echt een groot museum in een prachtig gebouw midden in Le Marais. Tot op de zolderverdieping, tussen de balken, hangen bijzondere stukken. Het is bijzonder dat het meubilair en de kroonluchters in het museum zijn ontworpen door Giacometti.
Al deze indrukken konden we verwerken op het dakterras met de voordehand liggende naam ‘Le Café sur le toit’. We zaten heerlijk in het zonnetje met onze koffie. Manlief met een stuk taart en ik een stukje bananencake. Tja, verschil mot er wezen…
Om optimaal te genieten van de herfstkleuren in de grote stad liepen we naar Place de Vosges. Wat een heerlijk stadspark. Kijkend naar de spelende kinderen filosofeerden wij hoe het zou zijn om hier te leven en op te groeien. Het had tenslotte niet veel gescheeld... Een appartement in Le Marais in de nabijheid van een park, te midden van leuke pleintjes en restaurantjes zou dan uiteraard wel een wens zijn. Maar bij een makelaar in de etalage glurend, werden we geconfronteerd met het feit dat de prijzen in vergelijking met Amsterdam toch net iets anders zijn. Maar dagdromen blijft leuk en een beetje slenteren en mensen kijken ook. Toch zien we er blijkbaar niet als buitenstaanders uit want tot nu toe werden we elke dag wel aangesproken door mensen die aan ons de weg vroegen. En het grappige was; we konden hen nog helpen ook! Stiekem vind ik dat natuurlijk ontzettend leuk. Voelden we ons toch een beetje Parisiens… Lunchtijd was ongemerkt een beetje voorbij, maar we hielden een ‘aangeklede’ pauze bij een restaurant met de toepasselijke naam Les Philosophes. Met wijn. Enzo.
Ondertussen waren we aardig moe van al het geslenter door het museum dus pakten we de metro terug naar het hotel. Na een kleine rustpauze hadden we weer voldoende energie om naar ons restaurant te lopen. Dat had ik eerder op de dag gereserveerd in mijn allerbeste Frans. Restaurant Grand Amour. Ook hier weer omringd door veel jonge Parijzenaren. We proostten op Parijs, elkaar, Carpe Diem en nog van alles. Behalve dat het eten heel lekker was en de sfeer erg leuk, werd ik een beetje verliefd op de wijnglazen. Na een klein leugentje om bestwil (nee, het was niet onze trouwdag en nee, we zijn nog net geen dertig jaar getrouwd hoewel we wel al in ons dertigste jaar zitten) en een flinke fooi, mochten we twee glazen meenemen. Ze waren superaardig en deden absoluut niet moeilijk.
Gelukkig was dit in de buurt van ons hotel en hoefden we niet meer zo ver te lopen…
Frenchie To Go, 9, rue de Nil, Paris 2
Musée Picasso, 5, Rue de Thorigny, Paris 3
Les Philosophes, 28, Rue Vieille du Temple, Paris 4
Restaurant Grand Amour, 18, rue de la Fidélite, Paris 10

Dit bericht verscheen ook op Borders & Bubbles
https://borders-bubbles.com/nl/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten