Vandaag was een op en top culturele dag. Na een super Frans
ontbijt met stokbrood, croissant en pain au chocola (maar er was ook yoghurt,
muesli en vers fruit) kochten we een carnet
(een 10 rittenkaart voor de metro) en vertrokken we met de metro om naar
station Alma te gaan. Musée d’Art moderne de la Ville de Paris. Officieel heet
het dus een museum voor moderne kunst, maar hier hangen wel de inmiddels
klassieke werken. Er is een prachtige vaste collectie met onder meer werken van
Matisse, Delaunay en Dufy. Het is ook een rustig, overzichtelijk museum waar je
ongestoord naar de kunst kan kijken. Hierna dronken we buiten koffie met een
taartje van het museumcafé, met uitzicht op de Eiffeltoren. Dit uitzicht was
bijzonder, want halverwege verdween hij in de mist. Je zal toch maar maanden
tevoren tickets hebben geboekt voor deze dag om naar de top te klimmen om van
een onvergetelijk uitzicht over Parijs te genieten.
Het ernaast gelegen Palais de Tokyo is een museum voor hedendaagse
kunst. Hele bijzondere kunstobjecten in monumentale ruimtes. De beelden en
schetsen waren voor ons niet altijd even goed te begrijpen, maar we werden er
wel vrolijk van. Ook hier zit een heel leuk restaurant bij, maar je kan er niet
buiten zitten. De museumwinkel heeft een indrukwekkende collectie kunstboeken.
Manlief werd er hebberig van en had een boek uitgezocht waarvan hij mij
overtuigde dat zijn leven er completer door werd. Dit moesten we dus de rest
van de dag meezeulen. C’est la vie…
Geïnspireerd door zoveel cultuur liepen we door naar het Musée
Yves Saint Laurent. De Eiffeltoren was inmiddels weet tevoorschijn gekomen en
blonk in de zon. Waar we niet over hadden nagedacht is dat daar een enorme rij
stond. Ik maakte dus wat foto's van de buitenkant en we namen ons voor om een
volgende keer iets beter voorbereid ernaar toe te gaan door kaarten te boeken
via internet. Jammer, maar geen ramp.
Ook bij het Grand Palais zagen we een enorme rij staan dus namen
ons voor om voor een van de volgende dagen tickets te bestellen.
Musée Jacquemart-André aan Boulevard Haussmann was onze volgende
bestemming. Een klein paleisje, verstopt achter een hoge muur aan deze drukke
boulevard. Een oase van rust met een mooi binnentuin en een geweldige salon de thé. Een prima plek om even bij
te komen van de wandeling. Deze is ook te bezoeken zonder entreebewijs, en we
bleken de gemiddelde leeftijd behoorlijk naar beneden te brengen. Stijlvolle
Franse dametjes nipten aan hun thee en genoten van un petit gateau. Wij ook. We namen voorzichtig plaats op de
fragiele goudkleurige stoeltjes onder de grote kroonluchters en we keken de
kunst van het thee drinken af van de frêle Françaises.
De familie Jacquemart-André heeft veel kunst verzameld,
voornamelijk uit de 17de en 18de eeuw. De stijlkamers
zijn rijk gedecoreerd ingericht met veel goud, versiersels, bloemen en
plafondschilderingen. De schilderijen en beelden zijn indrukwekkend, als je
goed zoekt hangt er nog een Rembrandt, een Frans Hals en een Van Dyck.
Maar er was ook plek voor wisselende tentoonstellingen. Nu was de
eer aan een Deense verzamelaar die begin 20ste eeuw een indrukwekkend aantal
bekende namen had verzameld als Degas, Renoir, Pissaro, Cezanne en ander
impressionisten. Echt een aanrader! Geen rijen, geen drukte, echt een pareltje.
Na zoveel cultuur en een hoofd vol inspiratie namen we de metro
naar Abbesses, aan de voet van de Sacré-Coeur. We beklommen ik weet niet
hoeveel treden en wandelden over het Place du Tertre. Het blijft leuk, ook al
is het heel toeristisch. Gluren over de schouders van de kunstenaars, de
kitscherige schilderijtjes van Parijs, de karikaturen, de silhouetknippers en
de winkeltjes met de meest lelijke souvenirs. We dronken een glaasje op een
terrasje met uitzicht op dit alles. Mensen kijken blijft toch altijd leuk. We
bezochten ook nog even de Sacré-Coeur en staken een kaarsje op voor alle mensen
die ons dierbaar zijn maar die wij moeten missen.
We dineerden bij La Mascotte, een echte Parijse brasserie. Groot, iets
teveel licht, met gesteven linnen gedekte tafels en tapijt op de vloer. De al
wat oudere, zeer ervaren obers, gekleed in een combinatie van een zwart gilet
met pantalon die je geruisloos en soepel bedienen. De oesters en andere fruits
de mer waar deze brasserie bekend om is, waren echt overheerlijk. Je voelt even
hoe het 100 jaar geleden was om een avondje uit te zijn in deze stad.
We raapten onze laatste energie bij elkaar om naar het hotel te
wandelen.
Nu de benen hoog....
Musée d’Art moderne de la Ville de Paris, 11, avenue du Président Wilson, Paris 16
Palais de Tokyo, 13, Avenue du Président Wilson, Paris 16
Musée Yves Saint Laurent, 5, Avenue Marceau, Paris 16
Musée Jacquemart-André, 158, Boulevard Haussmann, Paris 8
La Mascotte, 52, Rue des Abbesses, Paris 18
Dit bericht verscheen ook op
Borders & Bubbles
https://borders-bubbles.com/nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten