15 november 2017

Paris bonjour

We werden vanochtend wakker in ‘onze stad’ en hadden heerlijk geslapen. Hotel Paradis bevalt ons prima. Hoewel de kamer klein is, is hij van alle gemakken voorzien. Een beetje gehorig, dat wel. De muren zijn van karton en als de buren de wc doortrekken lijkt het of het naast ons hoofdkussen een emmer water wordt omgekiept. Maar het gekke is, het hoort ook een beetje bij een Frans hotelletje en het is makkelijk te accepteren. Mocht je overwegen hier te gaan boeken, vraag een kamer aan de achterzijde. Aan de voorkant zijn namelijk een aantal gezellige restaurantjes en een wijnbar. Heel leuk (en beslist aan te raden) voor als je er onderdeel van bent, maar minder leuk als je wilt slapen.
Vandaag was een op en top culturele dag. Na een super Frans ontbijt met stokbrood, croissant en pain au chocola (maar er was ook yoghurt, muesli en vers fruit) kochten we een carnet (een 10 rittenkaart voor de metro) en vertrokken we met de metro om naar station Alma te gaan. Musée d’Art moderne de la Ville de Paris. Officieel heet het dus een museum voor moderne kunst, maar hier hangen wel de inmiddels klassieke werken. Er is een prachtige vaste collectie met onder meer werken van Matisse, Delaunay en Dufy. Het is ook een rustig, overzichtelijk museum waar je ongestoord naar de kunst kan kijken. Hierna dronken we buiten koffie met een taartje van het museumcafé, met uitzicht op de Eiffeltoren. Dit uitzicht was bijzonder, want halverwege verdween hij in de mist. Je zal toch maar maanden tevoren tickets hebben geboekt voor deze dag om naar de top te klimmen om van een onvergetelijk uitzicht over Parijs te genieten.
Het ernaast gelegen Palais de Tokyo is een museum voor hedendaagse kunst. Hele bijzondere kunstobjecten in monumentale ruimtes. De beelden en schetsen waren voor ons niet altijd even goed te begrijpen, maar we werden er wel vrolijk van. Ook hier zit een heel leuk restaurant bij, maar je kan er niet buiten zitten. De museumwinkel heeft een indrukwekkende collectie kunstboeken. Manlief werd er hebberig van en had een boek uitgezocht waarvan hij mij overtuigde dat zijn leven er completer door werd. Dit moesten we dus de rest van de dag meezeulen. C’est la vie…
Geïnspireerd door zoveel cultuur liepen we door naar het Musée Yves Saint Laurent. De Eiffeltoren was inmiddels weet tevoorschijn gekomen en blonk in de zon. Waar we niet over hadden nagedacht is dat daar een enorme rij stond. Ik maakte dus wat foto's van de buitenkant en we namen ons voor om een volgende keer iets beter voorbereid ernaar toe te gaan door kaarten te boeken via internet. Jammer, maar geen ramp.
Ook bij het Grand Palais zagen we een enorme rij staan dus namen ons voor om voor een van de volgende dagen tickets te bestellen.
Musée Jacquemart-André aan Boulevard Haussmann was onze volgende bestemming. Een klein paleisje, verstopt achter een hoge muur aan deze drukke boulevard. Een oase van rust met een mooi binnentuin en een geweldige salon de thé. Een prima plek om even bij te komen van de wandeling. Deze is ook te bezoeken zonder entreebewijs, en we bleken de gemiddelde leeftijd behoorlijk naar beneden te brengen. Stijlvolle Franse dametjes nipten aan hun thee en genoten van un petit gateau. Wij ook. We namen voorzichtig plaats op de fragiele goudkleurige stoeltjes onder de grote kroonluchters en we keken de kunst van het thee drinken af van de frêle Françaises.
De familie Jacquemart-André heeft veel kunst verzameld, voornamelijk uit de 17de en 18de eeuw. De stijlkamers zijn rijk gedecoreerd ingericht met veel goud, versiersels, bloemen en plafondschilderingen. De schilderijen en beelden zijn indrukwekkend, als je goed zoekt hangt er nog een Rembrandt, een Frans Hals en een Van Dyck.
Maar er was ook plek voor wisselende tentoonstellingen. Nu was de eer aan een Deense verzamelaar die begin 20ste eeuw een indrukwekkend aantal bekende namen had verzameld als Degas, Renoir, Pissaro, Cezanne en ander impressionisten. Echt een aanrader! Geen rijen, geen drukte, echt een pareltje.
Na zoveel cultuur en een hoofd vol inspiratie namen we de metro naar Abbesses, aan de voet van de Sacré-Coeur. We beklommen ik weet niet hoeveel treden en wandelden over het Place du Tertre. Het blijft leuk, ook al is het heel toeristisch. Gluren over de schouders van de kunstenaars, de kitscherige schilderijtjes van Parijs, de karikaturen, de silhouetknippers en de winkeltjes met de meest lelijke souvenirs. We dronken een glaasje op een terrasje met uitzicht op dit alles. Mensen kijken blijft toch altijd leuk. We bezochten ook nog even de Sacré-Coeur en staken een kaarsje op voor alle mensen die ons dierbaar zijn maar die wij moeten missen.
We dineerden bij La Mascotte, een echte Parijse brasserie. Groot, iets teveel licht, met gesteven linnen gedekte tafels en tapijt op de vloer. De al wat oudere, zeer ervaren obers, gekleed in een combinatie van een zwart gilet met pantalon die je geruisloos en soepel bedienen. De oesters en andere fruits de mer waar deze brasserie bekend om is, waren echt overheerlijk. Je voelt even hoe het 100 jaar geleden was om een avondje uit te zijn in deze stad.
We raapten onze laatste energie bij elkaar om naar het hotel te wandelen.
Nu de benen hoog....

Musée d’Art moderne de la Ville de Paris, 11, avenue du Président Wilson, Paris 16
Palais de Tokyo, 13, Avenue du Président Wilson, Paris 16
Musée Yves Saint Laurent, 5, Avenue Marceau, Paris 16
Musée Jacquemart-André, 158, Boulevard Haussmann, Paris 8
La Mascotte, 52, Rue des Abbesses, Paris 18

Dit bericht verscheen ook op Borders & Bubbles
https://borders-bubbles.com/nl/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten